Over C-reactief proteïne (CRP)

Over C-reactief proteïne (CRP)

CRP helpt bij de klinische behandeling van patiënten met infecties of ontstekingsaandoeningen

C-reactief proteïne (CRP) is een plasma-eiwit in de acute fase dat in lage concentraties aanwezig is bij gezonde personen. Het mediane CRP-niveau van gezonde mensen is meestal < 0,8 mg / l1 , maar de concentratie neemt snel toe tijdens bacteriële infectie, waardoor het kan oplopen tot honderden mg / l. Bacteriële infecties en onstekingen stimuleren de productie van CRP in de lever. Vanaf de eerste stimulus worden CRP-niveaus in 4-6 uur aantoonbaar en bereikt het een piek in 36-48 uur2,3. CRP-productie is evenredig met de intensiteit van infectie en ontsteking. Daarom is het nuttig bij de beoordeling van de ernst van de ziekte. Bij bacteriële infecties kan de CRP relatief hoog oplopen, boven de 100 mg/l. Virale en zelflimiterende bacteriële infecties veroorzaken slechts een kleine verhoging of helemaal geen verhoging. Bij inflammatoire aandoeningen kunnen CRP-niveaus stijgen tot een matig niveau, meestal tussen 10-40 mg / l. Wanneer de patiënt begint te reageren op de behandeling, overwint het immuunsysteem de ziekteverwekker zelf of de ontstekingsprikkel begint af te nemen en dalen de CRP-niveaus snel terug naar normaal met een halfwaardetijd van 19u1,2.

Nauwkeurige en accurate CRP point-of-care-testen zijn nuttig bij het klinische behandeling van patiënten met infecties en bij het optimaliseren van het voorschrijven van antibiotica. De korte analysetijd en een klein monstervolume van CRP point of care-testenbieden een aanzienlijk voordeel in vergelijking met de CRP-test in het laboratorium. Bij gebruik in combinatie met het klinisch onderzoek van een patiënt zijn QuikRead go CRP-testen uitstekende hulpmiddelen in de volgende situaties:

  • differentiatie van bacteriële en virale infecties
  • het verminderen van diagnostische onzekerheid en het begeleiden van het voorschrijven van antibiotica bij acute infecties4,5
  • evaluatie, monitoring en voorspelling van het infectieverloop, de ontsteking en de respons op de behandeling6-8
  • het uitsluiten van ernstige bacteriële infectie9

Referenties

  1. Shine, B et al. Solid phase radioimmunoassays for C-reactive protein. Clin. Chim. Acta 1981; 117:13–23.
  2. Vigushin DM, Pepys MB, Hawkins PN. Metabolic and scintigraphic studies of radioiodinated human C-reactive protein in health and disease. J Clin Invest 1993; 91(4): 1351-1357.
  3. Pepys MB, Hirschfield GM. C-reactive protein: a critical update. J Clin Invest 2003; 111(12): 1805-1812.
  4. Markanday A. Acute Phase Reactants in Infections: Evidence-Based Review and a Guide for Clinicians. Open Forum Infect Dis 2015; 2(3): ofv098.
  5. Little P et al. Effects of internet-based training on antibiotic prescribing rates for acute respiratory-tract infections: a multinational, cluster, randomised, factorial, controlled trial. Lancet 2013; 382(9899): 1175-1182.
  6. Tonkin-Crane SKG et al. Clinician-targeted interventions to influence antibiotic prescribing behaviour for acute respiratory infections in primary care: an overview of systematic reviews (Review). Cohcrane Database of Systematic Reviews 2017; 7(9): CD012252.
  7. Bruns AH et al. Usefulness of consecutive C-reactive protein measurements in follow-up of severe community-acquired pneumonia. Eur Respir J 2008; 32(3): 726-732.
  8. Verhagen DW et al. Prognostic value of serial C-reactive protein measurements in left-sided native valve endocarditis. Arch Intern Med 2008; 168(3): 302-307.
  9. Emery P. Evidence-based review of biologic markers as indicators of disease progression and remission in rheumatoid arthritis. Rheumatol Int 2007; 27(9): 793-806.